Het was woensdag 25 november 1998, even voor 8 uur ‘s ochtends… Ik zat aan de ontbijttafel met een kopje koffie en de ochtendkrant toen de telefoon ging. Aan de andere kant van de lijn hing de poetsvrouw van onze Libidos-erotheek in Gent ( toendertijd konden we nog poetsvrouwen betalen, nu moeten onze verkopers zélf de boel schoonmaken .

Eén van de vreemde eigenschappen van die vrouw was dat – als ze opgewonden was – ze uitsluitend Frans sprak ( iets wat in de buurt van Gent blijkbaar wel meer voorkomt ). Ik hoorde het onmiddellijk aan de toon van haar stem : paniek… ” Monsieur Bert, tout est énondé, grande rampe… “. Nu ben ik geen held in de franse taal en het woordje énondé was mij onbekend maar ‘ grande rampe ‘ had ik wel degelijk verstaan. Het duurde enkele minuten alvorens de ware toedracht tot mij begon door te dringen…

Wat was er gebeurd ? In de nacht van woensdag op donderdag was er – waarschijnlijk door de strenge vorst – een breuk opgetreden in de gietijzeren hoofdleiding van de watervoorziening van de Gentse binnenstad. Via de rioleringsmonden was het kolkende water in de huizen gestroomd langs de Kuiperskaai. Bij onze buren was de parkeergarage helemaal onder water gelopen en stonden er een aantal wagens onder water. Het probleem met onze Libidos-erotheek in Gent is dat we daar een sous-sol hebben die zich ongeveer een dikke meter onder de straatoppervlakte bevindt. Er stond m.a.w. een meter water in onze winkel. Ik ben dus in vliegende vaart de auto ingesprongen om Luc op te pikken in Lier ( die nog niet echt nuchter was van een nachtje stappen ) en naar Gent te stuiven.

En toen… toen gebeurde het… We kwamen binnen in de winkel en het eerste wat we zagen waren een aantal drijvende dildos en vibrators, alsook enkele lingeriepakjes die vrolijk ronddobberden op het zeetje in onze winkel. Luc en ik begonnen onbedaarlijk te lachen met die komische situatie. Zo erg zelfs dat de mannen van de brandweer kwamen kijken… en meelachten… Zo tegen de middag was het water dankzij de krachtige brandweerpompen weggezogen en kon de grote opkuis beginnen. Ondertussen waren er al enkele journalisten langs geweest en ‘s anderendaags luidde de kop in de krant : ” Help, mijn seksshop verzuipt ” ! De verzekering van de stad Gent heeft de geleden materiële schade netjes vergoed. En wij… wij herinneren ons van heel het voorval nog steeds dat belachelijke zicht van die ronddobberende dildo’s en vooral onze onbedaarlijke lachbui bij het zien van dat zwembadtafereel. Het is sindsdien een rode draad geworden in de Libidosgeschiedenis : als er zich iets voordoet wat eigenlijk een ramp lijkt… valt er altijd wel iets te lachen. En jij ? Ben jij ooit al eens onbedaarlijk in de lach geschoten in een big-shit-situatie ?