Het was geleden van 4 juli 2001 dat m’n muzikale favorieten nog in het land waren voor een concert. Toen was ik er ook bij in het Antwerpse Sportpaleis, de sporttempel waar in 1956 Stanneke Ockers een dodelijke val maakte op de wielerpiste ( maar dit geheel terzijde… ).

Stanneke Ockers is ondertussen al lang begraven en door de meesten vergeten, maar de bandleden van de Eagles zijn duidelijk nog springlevend.

The Eagles is een amerikaanse muziekband die z’n oorsprong vindt in 1971 als begeleidingsgroep van Linda Ronstadt ( bekend van de hits ‘ It’s so easy to fall in love ‘ en ‘ Blue Bayou ‘ ). Na de toernee van Linda Ronstadt besloten de bandleden om op eigen benen te staan en trokken ze de studio in voor de opname van hun eerste album ‘ Eagles ‘. De Californische countryrock was een commerciële voltreffer. De volgende albums ‘ Desperado ‘, ‘ On the border ‘ en ‘ One of these nights ‘ vonden hun weg naar het gretige publiek. Het hek ging helemaal van de dam toen in 1976 het album ‘ Hotel California ‘ uitkwam. Het titelnummer hoor je nu nog steeds in de hoogste regionen van de hitparades aller tijden. Na het album ‘ The long run ‘ ( 1978 ) en de toernee die daarop volgde werd het stil rond de groep. Persoonlijke meningsverschillen tussen de bandleden verziekten de sfeer. Kers op de taart was de arrestatie van Don Henley die in november 1980 betrapt werd met een 16-jarige prostituee en een rondje cocaïne en marihuana. Tussen 1980 en 1994 hadden verschillende bandleden solo-carrieres met wisselend succes. Na veertien jaar doken The Eagles terug de studio in voor het album ‘ Hell Freezes Over ‘ en een nieuwe toernee. Het laatste album ‘ The long road out of Eden ‘ kwam uit in oktober 2007 en de daaropvolgende toernee bracht hen dus afgelopen donderdag naar Antwerpen.

Persoonlijk ben ik pas echt geïnteresseerd geraakt in muziek in 1976 ( die lange hete zomer die duurde van begin juni tot half augustus ). Ik weet nog perfect hoe ik met de trein van Heist-op-den-Berg naar Antwerpen reed om platen te gaan kopen bij Dillewijns op de Wapper in Antwerpen. Die platenwinkel ( die ondertussen ook al lang ter ziele gegaan is ) was in heel België bekend voor het grote assortiment en z’n lage prijzen. ‘ Hotel California ‘ van The Eagles was de allereerste LP ( van vinyl jawel ) die ik ooit kocht. Van toen af heb ik ongeveer alles gekocht wat The Eagles ooit hebben uitgebracht. Toen ik zelf DJ was in de dancings en bij de lokale radio passeerden ze dan ook geregeld de revue. Ik had een romantisch laatavondprogramma bij Radio Christina waar de Eagles-hit ‘ I can’t tell you why ‘ bijna wekelijks de ether werd ingeslingerd.

En daar zat ik dus te genieten, vorige week in het Sportpaleis, in blok 134, pal voor het podium. De bandleden hadden er duidelijk zin in en lieten 195 minuten lang hun hits los op het gretige publiek. Het was een héél gemengd publiek bovendien. Ik schat de gemiddelde leeftijd een eind in de 40 maar er waren net zo goed tieners die de muziek ook apprecieerden. Aan de overkant van het gangpad zat een kalende zestiger enthousiast mee te wiegen en twee rijen voor mij zat een volslanke dame alle hits mee te zingen uit haar voluptueuze borsten.

‘ Hotel California ‘ kwam al vrij vroeg op de setlist met een fantastische trompetintro. Het concert was een uitgebalanceerde mix van de nieuwe nummers op ‘ Long road out of Eden ‘ en de kaskrakers van de afgelopen vier decennia zoals ‘ Take it easy ‘, ‘ Lyin’ eyes ‘, ‘ Take it to the limit ‘, ‘ One of these nights ‘, ‘ Life in the fast lane ‘, ‘ Get over it ‘ en het prachtige ‘ Love will keep us alive ‘ dat voor mezelf bijzondere herinneringen oproept omdat het de openingsdans was op m’n trouwfeest. Het nummer werd toen live gezongen door m’n beste vriend Lex De Groot op het podium in het Aldhem Hotel in Grobbendonk waar de festiviteiten plaats hadden De tekst van het nummer leest als een liefdesverklaring :

I was standing all alone against the world outside.
You were searching for a place to hide.
Lost and lonely,
Now you’ve given me the will to survive.
When we’re hungry. . . love will keep us alive.

Don’t you worry.
Sometimes you’ve just gotta let it ride.
The world is changing right before your eyes.
Now I’ve found you,
There’s no more emptiness inside.
When we’re hungry. . . love will keep us alive.

I would die for you
Climb the highest mountain
Baby, there’s nothing I wouldn’t do.
Now I’ve found you
There’s no more emptiness inside
When we’re hungry. . . love will keep us alive.

I would die for you
Climb the highest mountain
Baby, there’s nothing I wouldn’t do I was standing
All alone against the world outside
You were searching
For a place to hide
Lost and lonely
Now you’ve given me the will to survive

When we’re hungry. . . love will keep us alive.
When we’re hungry. . . love will keep us alive.
When we’re hungry. . . love will keep us alive.

De bandleden van The Eagles zijn ondertussen allemaal ouder dan zestig jaar en ik mag hopen dat ik tegen dan nog zo energiek zal zijn als Don Henley, Glenn Frey, Joe Walsh en Timothy B. Schmit vorige week donderdag in het Sportpaleis.