Ik wist dat ze ergens moest staan … Een doosje van pakweg 40 bij 40 centimeter met de inhoud van mijn jeugd. Sinds ik een jaar of twaalf was, stopte ik alles wat ik belangrijk genoeg vond in dat doosje en dat heb ik volgehouden tot ik een jaar of vijfentwintig was. Onlangs heb ik de doos met de gevleugelde herinneringen teruggevonden. Ze stond op mijn slaapkamer in het ouderlijk huis onder een versleten donkergroen tafellaken. En nu staat ze hier, geopend, mijn jeugd te verspreiden…

 

De doos met jeugdherinneringen…

 

Het is ongeveer hetzelfde alsof je een vat geschiedenis opentrekt. Elk onderdeel dat je uit de doos haalt, brengt je terug naar die periode, ver in de vorige eeuw. Opnieuw kan je jezelf situaties voor de geest halen, zie je lachende meisjesgezichten verschijnen en kan je hier en daar nog een geur voor de geest halen, al dan niet gedrenkt in een liefdesbrief… Zo leerde ik ooit een meisje kennen, Nele, in de dancing waar ik in het weekend draaide. Ik vond net haar liefdesbrief terug van toen waarin ze schreef hoe leuk ze ’t had gevonden die nacht nadat ze me in de discotheek een bierkaartje had gegeven waarop ze geschreven had : ‘… because my love for you, would break my heart in two…’ ( een quote uit haar favoriet nummer Let’s dance van David Bowie uit 1983 ). Natuurlijk was die nacht flink uit de hand gelopen en geëindigd in een bed. Maar we wisten allebei dat we niet in elkaars wieg gelegd waren voor een vaste relatie. Ze had op haar brief een staaltje bevestigd van het parfum waarvan ik gezegd had dat het perfect bij haar uitstraling paste : Chanel nr. 5. Uiteraard was dat glazen staaltje gesneuveld bij de postverwerking waardoor de tekst van haar brief ook uitgelopen was. Letterlijk én figuurlijk een vervaagde liefde, zo lijkt het nu nog als ik haar brief herlees…

 

Een groen internationaal paspoort van het koninkrijk België ! Prijs van het boekje : 30 frank. Voor die prijs heb je nu zelfs geen nationaal paspoort meer . Gelaat : ovaal – Ogen : blauw – Lengte : 1,84 m. – Bijzondere kentekens : bril, snor. De snor is al decennia verdwenen en de bril is ook al honderd jaar ingeruild voor kontaktlenzen. Uitgegeven in Heist-op-den-Berg op 23 oktober 1980 en geldig voor ‘alle vreemde landen’…  Halverwege het boekje staan de visastempels van de DDR, het voormalige Oost-Duitsland, ook al lang ter ziele…

 

Een flyertje van hotel ‘Rosamar’ in Benidorm. Jawel, beste vrienden, mijn eerste vliegvakantie ging twee weken naar Benidorm, of all places, naar een state-of-the-art-volle-drie-sterrenhotel. Ik was er toen op vakantie in juli met mijn toenmalig vriendinnetje en een stel vrienden. Ik heb ‘Rosamar’ net even gegoogeld en geloof het of niet, het hotel bestaat nog steeds ! Ik hoop voor de toeristen dat ze de kamers ondertussen gerenoveerd hebben want zo oubollig als op de foto’s van het toenmalige flyertje kunnen ze het niet meer maken. Ook op die foto’s : spaanse obers met grote zwarte snorren ! Uit dezelfde periode : een toegangsticket van ‘international disco-pub Tokio Joe’s’ met happy hour from 09.30 – 10.30 p.m.

 

Ook in de doos van de herinneringen : een opgebruikte strip anti-conceptiepillen van het merk Microgynon 30. Ik zou écht niet meer weten wie daar ooit de slikkende eigenares van geweest is… Blijkbaar is het een pil met een flinke staat van dienst want mijn internetverbinding leert me dat ze nog steeds bestaat : ‘Microgynon 30 is een lichte anticonceptiepil’… Oh boy, als dat allemaal maar goed is afgelopen…

 

Een zakje met een tissue van de eau-de-toilette die ik destijds gebruikte : ‘Brut’ van Fabergé. Ik heb het net opengemaakt maar ik kan me voorstellen dat het na dertig jaar eigenlijk niet meer ruikt zoals weleer. Net even in Wikipedia gekeken : packaged in a green glass bottle with a silver coloured medaillon, it is still sold as of 2010 !!!

 

Een onderlegger waarop een toenmalig vriendinnetje ooit geschreven heeft wat ze van me dacht : charmeur, niet te betrouwen (ha,ha…), voor je ’t weet plak je ‘r aan vast maar met plezier, gek ( soms te…), kan iemand ophitsen tot ze er van ontploft, soms koppig, mooi pietje ( handig als het in de buurt van een bed is ). Jaja… die herinner ik me nog wel… Nu gelukkig getrouwd en drie kinderen !

 

Een bordeauxkleurige agenda van 1977 ! Het valt me op dat ik toen nog een soort schoolschrift gebruikte terwijl ik nu alles in hoofdletters schrijf. Woensdag 9 februari 1977 : Bezinningsdag in Tongerlo ! Zaterdag 21 mei 1977 : T-dansant van 5WB in dancing Groene Panter. Dat is ook grappig : in diezelfde dancing heb ik de platen gedraaid tussen 1978 en 1981, een hele ruige periode

 

Een beigekleurig spaarboekje van de algemene spaar- en lijfrentekas. Toen werden de spaarsommen dus nog écht opgeschreven in een boekje en afgestempeld voor ontvangst ! Maximaal bedrag dat er ooit heeft opgestaan : 5.376 franken welteverstaan … Mijn jeugd was duidelijk geen financiële vetpot

 

Een oud schoolrapport , schooljaar 1974-1975. Bij de opmerkingen van het eerste trimester : ‘Bert werkt goed ! Een wiskundig ongelukje ?’ Voor wiskunde had ik dus maar 4,5 op tien. Wiskunde is altijd een persoonlijke ramp geweest, ik haatte dat vak…

Schooljaar 1975-1976 : ‘Bert blijkt gemotiveerd te zijn. Misschien een beetje een flapuit ?’ Op het eind van het trimester : ‘Je prestaties tijdens de examenperiode vielen ons wel wat tegen, Bert. Er zijn wel hoogtes, maar ook teveel laagtes’ ( 35 % op geschiedenis, 42 % op tekenen, jawel

 

Dit is ook wel grappig : een plannetje dat mijn toenmalig vriendinnetje getekend had van de eerste verdieping van bij haar thuis. Ik had van haar de huissleutel gekregen en zou dan ’s nachts binnensluipen in haar slaapkamer. Dan is een plan natuurlijk wel handig om niet in de slaapkamer van de ouders of van haar zus terecht te komen. Tsjonge jonge, als ik daar nu aan terug denk, dat risico was totaal onverantwoord. Stel je voor dat ik toen zou betrapt geweest zijn ? Maar hoe gaat dat op die leeftijd ? De lokroep van een lekker meisjeslichaam draaide het verstand van Bert op non-actief

 

Honderden brieven en verjaardagskaartjes. Het valt me op dat ik destijds ook al gedisciplineerd tewerk ging : op de omslag staat de eerste letter van de meisjesvoornaam met daarachter een cijfer voor de nummering van de brieven. Wel wel wel… Een vakantiekaartje uit de Costa Brava : beste Bert, dood geen vogels, wij vogelen ook geen doden… Geschreven door een vriend van toen die nu topmanager is bij een groot bedrijf, jawel, Stevie, jij dus

 

Zware overtreding uitgeschreven op 14 juni 1983 door de rijkswacht van Putte : Betrokken bestuurder reed met zijn voertuig op de Heiststeenweg. Gekomen aan het kruispunt, Beerzel Kroon genoemd in de volksmond, negeerde de overtreder een stopteken B5. Uitleg van de overtreder : ik was gehaast ! Sommige dingen veranderen nooit

 

Memories… memories… Wat zouden we zijn zonder ? Ik heb ondertussen de vele jeugdherinneringen terug opgeborgen in hun doos… om verder te rijpen… om me binnen enkele jaren opnieuw te overtuigen hoe snel het leven aan ons voorbijvliegt.

En hoe zit dat met jou ? Heb jij ook zo’n box of memories ? Laat je ’t mij weten ?